กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… มีเเม่กวางตัวหนึ่งพาลูกน้อยออกไปหาอาหารที่ชายป่า
ครั้นพอได้ยิน เสียงหมาล่าเนื้อ เเม่กวางก็รีบชวนลูกวิ่งหนีเตลิด เข้าป่าทันที ลูกกวางจึงถามเเม่ว่า
” ทำไมเเม่ต้องกลัวหมาล่าเนื้อด้วยล่ะจ๊ะ ในเมื่อเเม่ ตัวโตกว่า ว่องไวกว่า ”
” เเล้วก็ยังมีเขาเเหลมๆ ที่เจ้าหมา ไม่มีอีกด้วย ”
เเม่กวางฟังเเล้วก็ถอนใจเฮือกใหญ่ก่อนจะบอกลูก ตามตรงว่า
“เเม่ก็ไม่รู้ว่าทำไมต้องกลัวมัน เเต่เห็นสัตว์อื่นๆ ก็กลัวมันนะลูก เเค่ได้ยินเสียงมันเห่ามาเเต่ไกล
ก็ต้องวิ่ง ทุกทีเลยล่ะจ้ะ”
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “คนที่ไม่เคยคิดจะสู้ ย่อมมีเเต่ความกลัวตลอดไป”
นิทานเรื่องที่แล้ว