กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… มีชาวประมงคนหนึ่งวางอวน ในเเม่น้ำ เเล้วก็กลับไปหาข้าวหาปลากินที่บ้าน
ลิงตัวหนึ่งซึ่งนั่งซุ่มดูอยู่บนต้นไม้แถวนั้น ตั้งเเต่เช้า
ก็คิดว่า “ตนก็ทำ อย่างชาวประมงได้เช่นกัน ไม่น่าจะยากเลย เเค่วางอวนไว้เพื่อดักปลา”
คิดดังนั้น ลิงจอมซนก็ลงจากต้นไม้มาหยิบอวนอีกปากหนึ่ง
ไปที่ ริมน้ำเเต่ด้วยความที่ไม่เป็นประสา อวนจึงพันตัวอีรุงตุงนังจนกลิ้ง ตกลงไปในน้ำ
พลางดิ้นทุรนทุรายเพราะหายใจไม่ออก
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” หากทำอะไรในสิ่งที่ไม่รู้ ย่อมได้รับความเสียหาย “