นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน เรื่องนางผมหอม ตำนานนี้ต่อมาบันทึกไว้กลายเป็นวรรณกรรม หนังสือผูกใบลาน นับเป็นวรรณกรรมที่มีสถานที่เกิดอยู่ในเขตพื้นที่หนองบัวลำภู มีเรื่งเล่าว่า …
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่ง มีสองสามีภรรยาคู่หนึ่ง แต่งงานอยู่กินกันมาตั้งนาน แต่ก็ยังไม่มีลูกสักกะที จึงไปบนบานขอต่อเทวดา และในที่สุด ก็ตั้งครรภ์ และคลอดลูกเป็นเด็กหญิงน่ารักคนหนึ่ง ตั้งชื่อว่า เทวี เด็กหญิงนั้น ได้รับการเลี้ยงดูเป็นอย่างดี ด้วยความรัก จากพ่อแม่ทั้งสอง จนเติบใหญ่เป็นสาว
อยู่มาวันหนึ่ง นางสาวเทวี ได้เข้าป่าไปหาของป่าและอาหาร วันนั้น เข้าไปในป่าลึกกว่าปกติ น้ำที่เตรียมมาได้หมดลง นางกระหายน้ำมาก ขณะที่เดินหาแหล่งน้ำอยู่ บังเอิญเหลือบไปเห็น น้ำที่ขังอยู่ในรอยเท้าโค จึงก้มลงดูดกินน้ำนั้น ก็ให้รู้สึกหอแห้งกระหายยิ่งขึ้น คือกินแล้วยิ่งไม่อิ่ม จากนั้นนางก็มองเห็นน้ำที่ขังอยู่ในรอยเท้าช้างดูใสสะอาด ก้มลงดื่มกินน้ำนั้น ก็ให้รู้สึกชุ่มฉ่ำคอยิ่งนัก จึงดื่มกินจนอิ่ม ความหิวกระหายนั้นก็หายไป
(เพิ่มเติม…)
Tags: นิทานพื้นบ้านภาคอีสาน, นิทานพื้นบ้านอีสาน, นิทานภาพประกอบ, นิทานไทย, วรรณกรรม, วรรณกรรมอีสาน, วรรณคดีอีสาน, อ่านนิทาน
Posted in นิทานพื้นบ้าน | No Comments »
