กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ณ เมืองแห่งหนึ่ง ซึ่งมีพระราชาองค์หนึ่งปกครองบ้านเมืองด้วยเมตตาธรรม ทำให้ชาวประชาอยู่เย็นเป็นสุข
อยู่มาวันหนึ่งพระราชาได้รับจดหมายร้องเรียนมาว่ากำแพงเมืองกำลังชำรุดทรุดโซม พระราชาจึงเรียกสามอํามาตย์ใหญ่มาปรึกษา และให้ทั้งสามเสนอแนวทางในการซ่อมแซมกำแพง
อํามาตย์คนแรก ซึ่งมาจากตระกูลช่างไม้ได้เสนอขึ้นมาว่า “ ควรใช้ไม้ซุงทำกำเเพง รับรองว่าเเข็งเเรงเเน่นอนพะยะค่ะ ”
อํามาตย์คนที่สอง ที่มาจากตระกูลช่างทำหนังก็เสนอขึ้นบ้างว่า “ ท่านต้องใช้หนังสัตว์สิท่านอำมาตย์ ทั้งทนทานเเละเเข็งเเรงกว่าไม้เป็นไหนๆ ”
อํามาตย์คนที่สามซึ่งมาจากตระกูลช่างก่ออิฐ ก็เสนอออกมาว่า “ช้าก่อนท่านอำมาตย์ทั้งสอง ไม้ซุงกับหนังสัตว์หรือแข็งแรงทนทานสู้อิฐได้ ”
…
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” คนเราย่อมคิดว่า.. สิ่งที่ตนถนัดนั้นเป็นสิ่งที่ดีที่สุด ”
นิทานเรื่องที่แล้ว