กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีชายสองคนซึ่งเป็นเพื่อนบ้านกัน อยู่มาวันหนึ่งทั้งสองได้ชวนกันไปเฝ้าเทพซีอุส ผู้เป็นราชาแห่งเทพเจ้าทั้งปวง
เทพซีอุสเป็นผู้รอบรู้ ท่านสามารถอ่านใจคนได้ ทำให้รู้ว่าชายคนแรกนั้นเป็นคนที่มีแต่ความโลภ ส่วนชายอีกคนหนึ่งในใจของเขามีแต่ความอิจฉาริษยา
ดังนั้นเพื่อเป็นการสั่งสอนและลงโทษ เทพซีอุสจึงอนุญาตให้ทั้งชายสองนึกขอพรในใจได้ตามปรารถนา แต่มีข้อแม้ว่าท่านจะบันดาลให้อีกคนหนึ่งได้รับพรเป็นสองเท่าของผู้ที่ขอ
ชายผู้มีความโลภไม่รอช้า รีบนึกขอพรเป็นคนแรก “ ข้าต้องการเพชรนิลจินดา และทองคำเต็มห้อง ”
แต่แล้วเขาก็ต้องรู้สึกไม่ดี เพราะเพิ่งนึกได้ว่า เพื่อนของตนจะต้องได้เพชรนิลจินดาถึงสองห้อง แม้จะสมปรารถนาชายผู้มีความโลภก็เป็นกังวลอยู่ภายในใจ
ต่อมาชายอีกคนหนึ่งที่รอขอพร ไม่รู้ว่าบัดนี้ตนเองกลายเป็นมหาเศรษฐีไปแล้วเพราะความโลภของเพื่อนบ้านเขาคิดแต่ว่าไม่อยากให้เพื่อนของตนเสวยสุขกับพรที่ได้รับจากเทพเจ้า จึงขอพรให้ตัวเองตาบอดข้างหนึ่ง เพื่อให้ชายผู้มีความโลภตาบอดสองข้าง
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : “ความโลภและความอิจฉาริษยา นำมาซึ่งความหายนะ”
นิทานเรื่องที่แล้ว