วันนี้มีนิทานอีสป เรื่องเด็กเลี้ยงเเกะ มาเล่าให้ฟังค่ะ ^^
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… เรื่องมีอยู่ว่า วันหนึ่งเด็กเลี้ยงเเกะคิดหาเรื่องสนุกๆ เล่น จึงเเกล้งร้องตะโกน ขึ้นมาว่า “ช่วยด้วย! ช่วยด้วย! หมาป่ามากินลูกเเกะเเล้ว ช่วยด้วยจ้า ! ”
พวกชาวบ้านจึงพากันวิ่งมาช่วยพร้อมด้วยอาวุธต่างๆ เเต่เมื่อมาถึงก็ไม่พบหมาป่าสักตัว “มันวิ่งไปทางโน้นเเล้วล่ะ” เด็กเลี้ยงเเกะพูดโกหก เเล้วก็เเอบหัวเราะชอบใจภายหลัง
ต่อจากนั้น เด็กเลี้ยงเเกะก็เเกล้งหลอกให้ชาวบ้านวิ่งหน้าตื่น เช่นเดิมได้อีก 2- 3 ครั้ง จนกระทั่งวันหนึ่งมีหมาป่ามาไล่กินเเกะจริงๆ คราวนี้เด็กเลี้ยงเเกะ ตะโกนขอความช่วยเหลือจนคอเเหบ คอเเห้ง พวกชาวบ้านก็ไม่มาเพราะคิดว่าเด็กหลอกอีก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “คนที่มักโป้ปดมดเท็จ เมื่อถึงคราวพูดจริงก็ยากที่จะมีใครเชื่อ”
ที่มา : หนังสือนิทานอีสป
นิทานเรื่องที่แล้ว