วันนี้มีนิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก มาเล่าให้ฟังค่ะ ^^
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… มีสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งบังเอิญหลงเข้าไปในห้องเก็บของของโรงละครแห่งหนึ่งเข้า ทันไดนั้นเองมันสังเกตเห็นใบหน้าหนึ่งกำลังมองลงมาที่มันอย่างโกรธเกรี้ยว มันเริ่มตกใจกลัว
แต่พอเข้าไปดูไกล้ๆ สุนัขจิ้งจอกก็พบว่านั่นเป็นเพียงหน้ากากที่เหล่านักแสดงใช้สวมครอบหน้าของพวกเขา “โอ” สุนัขจิ้งจอกพูด “แกช่างดูสง่างามน่าเกรงขามมาก แต่เสียดายที่แกไม่มีสมอง”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” รูปลักษ์ภายนอกไม่อาจบ่งบอกคุณค่าภายใน ”
ที่มา : หนังสือนิทานอีสป