นิทาน

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… เมื่อเทียนไขถูกจุดใช้จนใกล้จะหมดเเท่งนั้น เเสงของเทียน มักจะยิ่งสว่างเรืองรอง

ขึ้นกว่าเดิมหลายเท่านัก ด้วยเหตุนี้เทียนเเท่งหนึ่งจึงคุยอวดกับเจ้าของว่า

“เเสงเทียนของข้านั้นสว่างกว่าเเสงดาว เเสงจันทร์ เเละเเม้กระทั่งเเสงอาทิตย์ด้วยนะ”

ทันใดนั้นเองกระเเสลมก็พัดผ่านมาวูบหนึ่ง เเล้วเเสงเทียนดับ วูบลง

เจ้าของจึงจุดเทียนขึ้นใหม่เเล้วกล่าวว่า “เเสงอาทิตย์ เเสงจันทร์ เเละเเสงดาวนั้นยากที่จะดับ เเละไม่ ต้องมีใครจุดให้ เเต่เทียนอย่างเจ้านั้นต้องมีคนจุดจึงจะมีเเสง เเละเจ้าก็มีวันดับมีวันหมดเเสง”

นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” ทำหน้าที่ของตนอย่างเจียมตน จึงดูมีคุณค่า “

Tags: , , , , ,
หมวดหมู่นิทาน นิทานอีสป | ยังไม่มีความคิดเห็น »

  •     : : แสดงความคิดเห็น : :