กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ในเช้าวันหนึ่ง ได้มีสุนัขจิ้งจอกออกมาวิ่งเล่นในป่าอย่างเพลิดเพลิน และได้วิ่งไปติดกับดักสัตว์ มันพยายามที่จะดึงหางของมัน ที่ติดกับดักให้หลุดออก

นิทานอีสป

แต่… หางของมันไม่ได้หลุดมาด้วยหางมันขาดติดอยู่ที่กับดัก มันไม่ค่อยจะสบายใจนัก เมื่อมองเห็นว่าหางของมันด้วนกุดเช่นนี้  ” สุนัขจิ้งจอกตัวอื่น ๆ คงจะหัวเราะเยาะเราแน่ “  เจ้าสุนัขจิ้งจอกกังวลใจมาก

นิทานอีสปภาพประกอบ

เจ้าสุนัขจิ้งจอกคิดอยู่นา และมันก็คิดได้ว่า “ฉันจะทำอย่างไรดีนะ อ้อ….ฉันรู้แล้ว ฉันจะต้องทำให้พวกเพื่อน ๆ เหล่านั้นเกิดความคิดคล้อยตามฉันว่า สุนัขที่ไม่มีหางนี่แหละวิเศษกว่า” คิดได้ดังนั้น เจ้าสุนัขจิ้งจอกมันจึงเที่ยวได้บอกกับสุนัขจิ้งจอกตัวอื่น ๆ ด้วยกันถึงการไม่มีหางมันดียังไง

นิทาน

แต่สุนัขจิ้งจอกสอาวุโสตัวหนึ่งแย้งว่า “ที่เจ้าว่าเช่นนั้น… ก็เพราะมีเจ้าเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่หางด้วน เจ้าก็เลยไม่อยากจะให้พวกเรามีหาง แต่พวกเรารักหางของเรา แล้วเราก็รักษาหางของเราไว้ได้ดี ขอบใจนะ”

นิทานอีสป

นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : ” ผู้ที่มีสติปัญญานั้น จะไม่โดนหลอกง่ายๆ “

Tags: , , , , ,
หมวดหมู่นิทาน นิทานอีสป | ยังไม่มีความคิดเห็น »

  •     : : แสดงความคิดเห็น : :