กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… มีสุนัขจิ้งจอกและนกกระสาซึ่งกำลังเริมคบหากันใหม่ๆ ดูเหมือนว่าพวกมันจะเป็นมิตรที่ดีต่อกัน ดังนั้นสุนัขจิ้งจอกจึงเชิญนกกระสามากินอาหารเย็นที่บ้านและมันได้วางจานซุปแบนๆ ไว้ตรงหน้านกกระสาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
สุนัขจิ้งจอกเลียซุปแบนๆ ได้อย่างง่ายดาย แต่นกกระสาทำได้เพียงทำให้ปลายจงอยปากของมันเปียกด้วยน้ำซุป มันจึงรู้สึกหิวอยู่ สุนัขจิ้งจอกพูดว่า “ข้าขอโทษ ซุปคงจะไม่ใช่อาหารที่เจ้าชอบ”
นกกระสากล่าวตอบว่า “ไม่ต้องขอโทษหรอก… ข้าหวังว่าอีกไม่นานเจ้าจะไปเยี่ยมข้าเป็นการตอบแทนและกินอาหารเย็นกับข้า”
ทั้งสองนัดหมายวันที่สุนัขจิ้งจอกจะมาเยี่ยมนกกระสา แต่เมื่อพวกมันนั่งลงที่โต๊ะ อาหารทุกอย่างกลับถูกบรรจุไว้ในเหยือกทรงสูงปากแคบที่สุนัขจิ้งจอกไม่อาจยื่นปากมันเข้าไปได้ ดังนั้นสิ่งที่มันทำได้คือ เลียอยู่นอกเหยือก
” ข้าจะไม่ขอโทษสำหรับอาหารมื้อค่ำหรอกนะ” นกกระสากล่าว
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” หากทำสิ่งชั่วร้าย ก็ย่อมได้สิ่งชั่วร้ายกลับมา “
นิทานเรื่องที่แล้ว