กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ยังมีปูกับงูเป็นเพื่อนที่คบหากันมานาน ปูนั้นซื่อตรงต่องูไม่เคยทรยศหักหลัง ซึ่งตรงกันข้ามกับงูที่มักไม่ซื่อตรงทำให้ปูได้รับความเดือดร้อนอยู่เสมอ
แม้ปูจะพยายามตักเตือนอย่างไรแต่งูก็ไม่ยอมกลับตัว จนในที่สุดปูหมดความอดทนจึงใช้ก้ามหนีบงูจนตาย ” ถ้าจิตใจของเจ้าซื่อตรงเหมือนร่างของที่นอนยาวเหยียดอยู่เช่นนี้ เจ้าก็คงไม่ต้องพบจุดจบในวันนี้ ” ปูกล่าวกับงูก่อนที่จะกลับลงรูของมันไปตามลำพัง
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” คนเลวไร้ความซื่อสัตย์ ยากที่จะสำนึกตัวได้แม้เมื่อตายจากโลกนี้ไปแล้ว ”
นิทานเรื่องที่แล้ว