กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… เมื่อนางแมวสาว เกิดถูกตาต้องใจหนุ่มชาวมนุษย์คนหนึ่ง เกิดเป็นความรักขึ้น
นางเเมวจึงได้วิงวอนขอร้องพระพรหมว่า “ขอให้ท่านเมตตา เสกให้หม่อมฉันกลายเป็นหญิงสาวด้วย เถิดเพคะ หม่อมฉันหลงรักชายหนุ่มผู้นั้นเหลือเกิน”
พระพรหมเวทนาในนางแมว จึงเสกให้นางเเมวกลายเป็นคน
“ถ้าอยากเป็นคน ก็ต้องเป็นให้ตลอดนะ” พระพรหมตรัสเเล้วก็คอยส่องทิพยเนตรดูนางเเมวต่อไป
วันหนึ่งนางเเมวในร่างหญิงสาวกำลังพรอดรักกับชายหนุ่มผู้นั้น อย่างหวานชื่น
ครั้นมีหนูตัวหนึ่งวิ่งผ่านมา หญิงสาวก็ “กระโดดเข้าตะครุบหนูมากินในทันใด”
พระพรหมทรงทราบด้วย “ทิพเนตร” จึงทรงสาปให้หญิงสาวกลับร่างเป็นนางเเมวดังเดิม
นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” ยากที่ผู้ใดจะละทิ้งสันดานเดิม “
นิทานเรื่องที่แล้ว