นิทานอีสป เรื่องชาวนากับหมาป่า « นิทานอีสป นิทานพื้นบ้าน นิทานชาดก

นิทานอีสป เรื่องชาวนากับหมาป่า

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ยังมีหมาป่าตัวหนึ่ง มันกำลังหิวโซเดินไปมาในป่า ไม่ได้กินอาหารมาหลายวัน มันพยายามเดินไปเรื่อย ๆ แต่ก็ไม่พบกับสัตว์เล็กสัตว์น้อยแม้แต่ตัวเดียว เพราะเป็นช่วงที่มีภัยแล้ง จึงไม่มีสัตว์ตัวใดหลงเหลืออยู่ในป่าแห่งนี้เลย

แม้แต่น้ำในแม่น้ำก็ยังแห้งขอดจนหมดไม่มีปลาสักตัว เจ้าหมาป่ามันไม่มีเรี่ยวแรง ที่จะเดินทางต่อได้และมันได้สลบลงที่ทุ่งนาแห่งหนึ่ง มีเป็ดนาตัวหนึ่งมองมาเห็นเจ้าหมาป่าเข้าก็แปลกใจจึงวิ่งมาดูว่าเป็นตัวอะไรนอนสลบอยู่

เมื่อเจ้าเป็ดนามาถึงตัวหมาป่า มันก็ตกใจ จึงรีบวิ่งไปที่กระท่อมของเจ้าของนาทันที เพราะถ้าขืนยืนอยู่ต่อมีหวังต้องกลายเป็นอาหารมื้อนี้ให้กับหมาป่าเป็นแน่ ไม่นานเจ้าของนาก็เดินมาและพูดขึ้นว่า “เจ้าเป็ด เจ้าเป็นอะไรไป วันนี้ทำไมไม่ไปวิ่งเล่นที่นาเหมือนวันก่อนหล่ะ” เป็ดร้องเสียงดัง และวิ่งไปมาหลายรอบ เจ้าของนานึกแปลกใจว่าทำไมเป็ดดูเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง

เจ้าของนาเดินตรวจดูความเรียบร้อย และได้พบกับเจ้าหมาป่านอนสลบอยู่ เขาจึงอุ้มมันขึ้นมา และพูดว่า “คงเป็นเพราะเจ้าซินะที่ทำให้เจ้าเป็ดมันกลัว
จนไม่กล้าวิ่งเล่น แต่เจ้าไม่ต้องห่วง หรอกนะ ข้าจะดูแลและรักษาเจ้าให้หาย แล้วเจ้าก็จะได้มีบ้านอยู่ไม่ต้องลำบากเดินทางไปไกล ๆ ต่อให้เจ้าเดินทางต่อก็ไม่มีทางได้กินอาหารหรือพบสัตว์หรอก เพราะพวกสัตว์เหล่านั้นได้หนีความแห้งแล้งไปกันหมดแล้ว”

เมื่อหมาป่าฟื้นขึ้นมา มันมองไปรอบ ๆ บริเวณกระท่อมมันรู้สึกสบายมันมองไปที่เจ้าของนาและ ทำท่าทาง เหมือนขอบใจที่ได้ช่วยมันให้รอดพ้นจากความตายมันนึกและเอ่ยในใจว่า “ท่านคง เป็นคนที่ช่วยชีวิตข้า ขอบคุณมากเลยที่ท่านมีเมตตาต่อข้าข้าจะทำงานทุกอย่างเพื่อตอบแทน บุญคุณในครั้งนี้”

เจ้าของนาพูดกับหมาป่าว่า “เจ้าหมาป่าเจ้ารู้หรือไม่ว่าการช่วยชีวิตผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากได้บุญมากแค่ไหน” เจ้าของนาเอามือลูบหัวหมาป่าอย่างเบา ๆ และเดินออกไปหมาป่าวิ่งตามออกไปด้วย นับจากนั้นมาหมาป่าก็อยู่กับเจ้าของนาและมีเจ้าเป็ดเดินตามห่าง ๆ มันไม่กล้าเข้าใกล้
เพราะมัน รู้ดีว่าสักวันคงต้องเป็นอาหารให้กับมันแน่ มันพยายามเดินตามเจ้าของนา

วันต่อมา เจ้าของนาได้ออกไปขุดเอามัน ได้มาไม่กี่หัวเพราะดินแห้งแล้ง และแข็งเป็นหิน ไม่สามารถขุดได้ เจ้าของนากำลังก้มลงจับหัวมัน
ทันใดนั้นเองได้มีงูเห่าเลื้อยเข้ามากำลังจะกัดเจ้าของนา หมาป่าเห็นก็รีบกระโดดกัดงูเห่า จนตาย เจ้าของนาจึงกล่าวขอบใจหมาป่า “ขอบใจเจ้ามากนะที่ได้ช่วยชีวิตข้าไว้ ถ้าไม่ได้เจ้า ข้าคงโดนงูเห่ากัดตายไปแล้วขอบใจจริง ๆ”