กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… ณ ป่าลึกแห่งหนึ่ง ซึ่งมีต้นสนรายล้อมไปทั่วป่า มีกระรอก และลา พร้อมด้วยสัตว์อื่น ๆ อยู่กันมากมาย เพราะที่แห่งนี้อุดมสมบูรณ์ ไปด้วยน้ำและอาหาร

นิทานอีสป

วันเวลาผ่านไปหลายวันพวกสัตว์ทั้งหลายจึงพากันนัดประชุมกลางป่าเพื่อ จัดตั้งหัวหน้าฝูง เมื่อยามมีอันตราย และเดินท่องป่าออกไป ในที่อันตรายเพื่อปกป้องภัยให้กับฝูง พอตกดึกงานเลี้ยงสังสรรค์ก็เริ่มขึ้น และมีเจ้ากระรอกตัวงามออกมาเต้นรำโชว์ พวกสัตว์ ในฝูงดูพวกสัตว์เหล่านั้นต่างพากันชื่นชมและปรบมือให้กับเจ้ากระรอก

 

นิทาน

 

เจ้าลาเกิดความอิจฉาจึงคิดอยากอวดบ้าง เจ้าลาออกมาร่ายรำตามทำนองเพลง แต่ด้วยความ ตัวโตการ ร่ายรำจึงดูแล้วไม่งดงามตา จึงทำให้สัตว์เหล่านั้นไม่ชื่นชอบพวกสัตว์ในกลุ่มต่างพากันตะโกนขับไล่เจ้าลาออกไปจากกลางวง และต่อว่าเจ้าลา ทำให้เสียบรรยากาศ ในงาน

นิทานภาพประกอบ

เจ้าลาเกิดความอับอายที่โดนเพื่อน ๆ ในฝูงต่อว่าแทนที่จะชื่นชมตนอย่างเจ้ากระรอก แต่กลับตะโกนต่อว่า ต่อฝูงสัตว์มากมาย เจ้าลาจึงวิ่งหนีไปจากฝูง เพราะทนต่อคำต่อว่าไม่ไหว

นิทานอีสปเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” ความสามารถ จุดเด่น ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน เพราะฉะนั้นจึงไม่มีใครเก่งทุกเรื่อง “

Tags: , , , , , ,
หมวดหมู่นิทาน นิทานอีสป | ไม่ให้ใส่ความเห็น

  • Comments are closed.