วันนี้มีนิทานของประเทศในอาเซียน( ฟิลิปปินส์ ) นิทานเรื่อง ” กำเนิดค้างคาว ” มาฝากน้องๆ เพื่อนๆ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… แมวได้จับนกมาตัวหนึ่ง เจ้าแมวก็นั่งกินนกจนอิ่มแหลือแต่ขนกองไว้ ทันใดนั้นมันก็หันไปเห็นหนูวิ่งผ่านมา มันตะปบหนูไว้ได้ แต่ในตอนนั้นแมวยังรู้สึกอิ่มอยู่ จึงคิดว่าจะเก็บหนูไว้กินในตอนเย็น มันจึงวางหนูเอาไว้บนกองขนนก จากนั้นแมวก็ออกไปเดินเล่น
แต่ทว่าหนูตัวนั้นเพียงแต่สลบไปยังไม่ตาย พอเจ้าหนูรู้สึกตัว ก็พยายามขยับตัวจะคลานไปที่รังแต่รู้สึกแปลกประหลาดที่ลำตัว พอมองที่ลำตัวก็เห็นมีปีกอยู่ พอกระพือปีก ก็บินได้ ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่าขนนกที่ตายไปยังมีเลือดอยู่ ขนที่ชุ่มเลือดจึงติดกับลำตัวหนูแน่น
หนูมีปีกตัวนี้จึงบินไปที่กลุ่มนกและขออยู่กับนก และขอแต่งงานกับนางนก นางนกบอกว่า “ ฉันไม่แต่งงานกับเธอหรอกนะย๊ะ รูปร่างเธอน่าเกียจจริงๆเหมือนพวกหนู” จากนั้นหนูมีปีกก็บินกลับไปหาฝูงหนู ขออยู่กับหนู ฝูงหนูพากันขับไล่หนูมีปีกไม่ให้อยู่ด้วย
หนูมีปีกรู้สึกอับอายยิ่งนัก ที่ทั้งหนูและนกไม่มีใครยอมรับตน จึงต้องซ่อนตัวอยู่ในตอนกลางวันไม่ให้ใครเห็น และมันจะออกหากินเฉพาะตอนกลางคืน ปัจจุบันเราเรียกหนูมีปีกนี้ว่า ” ค้างคาว ”
จบแล้วจ้า ^^ เป็นอย่างไรกันบ้างกับนิทานในประเทศเพื่อนบ้านอาเซียนของเรา หวังว่าคงจะได้ความสนุกเพลิดเพลินกันนะ หากมีนิทานเรื่องไหนสนุกๆอีก เว็บไซต์นิทาน108.คอม จะนำมาฝากอีก