กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว …. ในสมัยก่อนเมืองเวียงจันทน์กับไทยเป็นศัตรูกัน ไทยยกทัพไปตีเวียงจันทน์หลายครั้งแต่ก็ไม่ชนะสักที ทั้งๆที่ฝ่ายไทยมีกำลังมากกว่า ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะว่า เมื่อเจ้าเมืองเวียงจันทน์เห็นทหารไทยยกทัพมา เจ้าเมืองจะรีบไปตีกลอง เสียงกลองดังขึ้น ก็จะมีพญานาคโผล่ขึ้นมาจากน้ำ แล้วพ่นพิษใส่ทหารไทย ทำให้ทหารไทยบาเจ็บล้มตายเป็นจำนวนมาก
เมื่อฝ่ายแม่ทัพของไทยทราบเรื่อง จึงวางแผนให้เชียงเมี่ยง ซึ่งเป็นคนฉลาดหลักแหลม ปลอมเป็นโหร เข้าไปในเวียงจันทน์ เมื่อได้โอกาสก็ให้เข้าพบเจ้าอนุวงศ์ เจ้าเมืองเวียงจันทน์ แล้วให้ทำนายว่าเจ้าอนุวงศ์จะได้รับมรดกที่เป็นเงินฝังไว้ที่ครกมอง เมื่อเจ้าอนุวงศ์ได้ยินดังนั้น จึงสั่งให้ทหารไปขุดดูก็ได้พบสมบัติจริงๆ ทำให้เกิดความเลื่อมใสศรัทธา เชื่อถือในตัวโหร(เชียงเมี่ยง)คนนี้มาก ส่วนสาเหตุที่พบนั้น เนื่องจากเชียงเมี่ยงให้คนเอาไปฝังไว้ก่อนแล้ว
ในเวลาต่อมา เชียงเมี่ยงให้คนทำว่าวติดคันธนู(ซึ่งจะทำให้เกิดเสียงดังเวลาปะทะกับลม) แล้วปล่อยขึ้นสูงมากจนมองไม่เห็น ได้ยินแต่เสียง เจ้าอนุวงศ์แปลกใจมากที่มีเสียงโหยหวนดังก้องมาจากท้องฟ้า อย่างหาสาเหตุไม่ได้ จึงให้เรียกโหร(เชียงเมี่ยง)มาทำนายดู โหรเชียงเมี่ยงก็ทำนายว่าจะมีเรื่องเดือดร้อนแก่บ้านเมือง เพราะเสียงนั้นคือภูตผีปีศาจที่ร้องโหยหวนจะลงมากินผู้คน
เมื่อทราบเช่นนั้นเจ้าอนุวงศ์ จึงถามถึงวิธีแก้ เชียงเมี่ยงบอกว่าจะต้องไปตัดลิ้นกลองใบนั้นที่วางอยู่ ไปอุดรูพญานาค เสียงนั้นก็จะหายไป และภูติผีปีศาจที่ร้องโหยหวนจะไม่ลงมากินผู้คน
เจ้าอนุวงศ์ หลงในกลอุบาย จึงสั่งให้ทหารทำตามที่โหรบอก ฝ่ายเชียงเมี่ยงก็ให้คนไปตัดสายว่าว เสียงนั้นก็หายไป จากนั้นเชียงเมี่ยงก็ให้สัญญาณ ให้กองทัพของไทยที่รอสัญญาณอยู่ เข้าตีเวียงจันทน์ เจ้าอนุวงศ์จึงรีบไปตีกลองเหมือนเช่นเคย เพื่อให้พญานาคมาช่วยในการศึก แต่กลองก็ตีไม่ดัง เพราะสิ้นลิ้นไปแล้ว ประกอบกับพญานาคก็ถูกอุดรู พญานาคจึงไม่ได้ยินเสียง จึงไม่ได้ขึ้นมาช่วย ทำให้เมืองเวียงจันทน์ต้องแพ้แก่ไทย
นิทานพื้นบ้านเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
- อย่าหลงเชื่ออะไรง่ายๆ
- จงใช้ปัญญาในการแก้ปัญหา
นิทานเรื่องที่แล้ว