วันนี้มีนิทานอีสป เรื่องนกกระเรียนกับหมาป่า มาเล่าให้ฟังค่ะ ^^
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… นกกระเรียนตัวหนึ่งเห็นหมาป่านอนดิ้นทุรนทุรายอย่างเจ็บปวดอยู่ที่กลางป่า จึงเข้าเข้าไปถามไถ่ถามด้วยความสงสารว่า “เจ้าเป็นอะไรหรือ ? ”
” ข้ากลืนชิ้นเนื้อเข้าไป กระดูกติดคอข้า ทำอย่างไรก็ไม่ออก” หมาป่าบอกเเล้วก็ขอร้องให้นกกระเรียนช่วยเหลือตน เเล้วตนจะให้รางวัลอย่างงามเป็นการตอบเเทน
นกกระเรียนจึงยื่นคออันยาวเรียวของมันเข้าไปในปากหมาป่า เเละสามารถล้วงเอากระดูกออกมาได้สำเร็จ เมื่อนกกระเรียนทวงถามถึงรางวัล หมาป่าก็คำรามว่า ” ข้าไม่งับคอเจ้าขาดตายก็ดีเเล้ว ยังจะมาเอาอะไรจากข้าอีกเล่า ”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ” คนเลวมักไม่เห็นความดีของผู้อื่น ”
ที่มา : หนังสือนิทานอีสป
หนูดี Says:
